Debiut giełdowy a IPO. Z debiutem giełdowym, który oznacza wejście spółki na giełdę, związana jest pierwsza oferta publiczna spółki, czyli IPO, z ang. Initial Public Offering. IPO oznacza sytuację, kiedy spółka po raz pierwszy wprowadza swoje akcje do publicznego obrotu. Tym samym zazwyczaj zdarza się, że w celu pozyskania Giełda RAFAKO: Ustalenie ostatecznej liczby akcji nowej emisji oferowanych przez Spółkę, ich ceny emisyjnej oraz liczby akcji nowej emisji przypadającej na jedno jednostkowe prawo poboru. Banki szukają pieniędzy na działalność kredytową wszędzie. Myślą również o tym, by zbierać je wśród graczy giełdowych Initial Public Offer). Oczywiście jest to jedna z możliwości sprzedaży akcji na rynku pierwotnym, najczęściej też spotykana. Innym wariantem jest sprzedaż posiadanych już udziałów przez dotychczasowych akcjonariuszy w ofercie, ale bez emisji nowych papierów. Wówczas jest to publiczna oferta sprzedaży akcji, czyli SPO (ang Jak konstruktywnie ukierunkować naturalną agresję Własna strategia konfrontacji -naprzód z podniesionym czołem Mocarz przekonywania i król argumentów -odkrywanie własnej potęgi Twoje na wierzchu -skuteczne forsowanie dobrych pomysłów W ostatnich latach ogromną karierę zrobiło słowo asertywność. Psychologowie i autorzy licznych poradników przekonują nas, że musimy nauczyć Wybór sposobu finansowania jest jednym z dylematów zarządzających i zależy od wielu czynników takich jak etap rozwoju, potrzeby kapitałowe oraz specyfika działalności przedsiębiorstwa [4]. Mimo dynamicznego rozwoju rynku usług finansowych, tradycyjne formy finansowania są wciąż najpopularniejsze, choć nie zawsze i nie dla wszystkich dostępne. Ostatnie miesiące dowiodły jednak . Status zamówienia Sprawdź status zamówienia ADAMSKA Maria red. Praca zbiorowa ekspertów BDO DROGA NA GIEŁDĘ Jak przygotować spółkę do emisji publicznej Warszawa 2008, Wydawnictwo Difin STR. 544 TWARDA OPRAWA Książka stanowi kompendium wiedzy o tym, jak najlepiej wykorzystać możliwości rynku giełdowego przez spółki poszukujące kapitału na rozwój albo właścicieli zamierzających wyjść z inwestycji. Autorzy nie koncentrują się jedynie na procesie upubliczniania akcji, dają ogląd całej architektury rynku kapitałowego i przybliżają specy jego najważniejszych instytucji. Nie namawiają do wchodzenia na giełdę, rozważają argumenty „za” i „przeciw”. W książce przedstawiono proces wchodzenia na giełdę krok po kroku. Omówiono rolę doradców oraz wskazano, czego od nich można wymagać. Zasadnicze kwestie, jak np. sporządzenie prospektu emisyjnego, omówiono bardzo szczegółowo. Nie poprzestano na procesie sprzedaży akcji na rynku pierwotnym, ale wskazano też,jak być spółką publiczną i jak spełniać oczekiwania inwestorów już po debiucie na giełdzie. To nie tylko teoretyczna lekcja, ale zasób wiedzy poparty realnymi również tych, którzy nie tylko z praktycznego punktu widzenia chcą poznać mechanizmy rządzące rynkiem pierwotnym. To zestaw dogłębnych statystyk dotyczących rynku giełdowego i pierwotnego, regulacji prawnych odnoszących się do procesu sprzedaży akcji, przykładów z naszej giełdy oraz własnych doświadczeń autorów, którzy pracowali przy plasowaniu emisji na rynku pierwotnym. Stan BDB-/ nieliczne podkreślenia ołówkiem Droga na giełdę Jak przygotować spółkę do emisji publicznej Autor: Praca zbiorowaWydawnictwo: DifinRok wydania: 2008Ilość stron: 544ISBN: 9788372519511Stan: Bardzo dobryOprawa: TwardaWaga: 0,99Tytuł: Droga na giełdę Jak przygotować spółkę do emisji publicznej Książka stanowi kompendium wiedzy o tym, jak najlepiej wykorzystać możliwości rynku gieł­dowego przez spółki poszukujące kapitału na rozwój albo właścicieli zamierzających wyjść z inwestycji. Autorzy nie koncentrują się jedynie na procesie upubliczniania akcji, dają ogląd całej architektury rynku kapitałowego i przybliżają specy?kę jego najważniejszych instytucji. Nie namawiają do wchodzenia na giełdę, rozważają argumenty 'za' i 'przeciw'. W książce przedstawiono proces wchodzenia na giełdę krok po kroku. Omówiono rolę doradców oraz wskazano, czego od nich można wymagać. Zasadnicze kwestie, jak np. sporządzenie prospektu emisyjnego, omówiono bardzo szczegółowo. Nie po­przestano na procesie sprzedaży akcji na rynku pierwotnym, ale wskazano też, jak być spółką publiczną i jak spełniać oczekiwania inwestorów już po debiucie na giełdzie. To nie tylko teoretyczna lekcja, ale zasób wiedzy poparty realnymi doświadczeniami. Zaintere­suje również tych, którzy nie tylko z praktycznego punktu widzenia chcą poznać mechanizmy rządzące rynkiem pierwotnym. To zestaw dogłębnych statystyk dotyczących rynku giełdowego i pierwotnego, regulacji prawnych odnoszących się do procesu sprzedaży akcji, przykładów z naszej giełdy oraz własnych doświadczeń autorów, którzy pracowali przy plasowaniu emisji na rynku pierwotnym. Opis stanu ksiażek Nowa - nowy egzempalrz. Jak nowa - książka powystawowa lub nieczytana. Stan bardzo dobry - niewielkie ślady użytkowania. Stan dobry - widoczne ślady użytkowania, niewielkie zagięcia lub przybrudzienia, możliwe pieczęci pobiblioteczne. Stan dostateczny - kartki kompletne, zagięte rogi, pożółkłe strony, możliwe przybrudzenia, ślady po okładkach lub pieczęci pobiblioteczne. Książka stanowi kompendium wiedzy o tym, jak najlepiej wykorzystać możliwości rynku gieł­dowego przez spółki poszukujące kapitału na rozwój albo właścicieli zamierzających wyjść z inwestycji. Autorzy nie koncentrują się jedynie na procesie upubliczniania akcji, dają ogląd całej architektury rynku kapitałowego i przybliżają specykę jego najważniejszych instytucji. Nie namawiają do wchodzenia na giełdę, rozważają argumenty „za” i „przeciw”. W książce przedstawiono proces wchodzenia na giełdę krok po kroku. Omówiono rolę doradców oraz wskazano, czego od nich można wymagać. Zasadnicze kwestie, jak np. sporządzenie prospektu emisyjnego, omówiono bardzo szczegółowo. Nie po­przestano na procesie sprzedaży akcji na rynku pierwotnym, ale wskazano też, jak być spółką publiczną i jak spełniać oczekiwania inwestorów już po debiucie na giełdzie. To nie tylko teoretyczna lekcja, ale zasób wiedzy poparty realnymi doświadczeniami. Zaintere­suje również tych, którzy nie tylko z praktycznego punktu widzenia chcą poznać mechanizmy rządzące rynkiem pierwotnym. To zestaw dogłębnych statystyk dotyczących rynku giełdowego i pierwotnego, regulacji prawnych odnoszących się do procesu sprzedaży akcji, przykładów z naszej giełdy oraz własnych doświadczeń autorów, którzy pracowali przy plasowaniu emisji na rynku pierwotnym. Praca zbiorowa ekspertów BDO: Droga na giełdę. Jak przygotować spółkę do emisji publicznej. Wydawnictwo Difin 2008. S. 544. Książka omawia polski rynek kapitałowy, konsekwencje decyzji o wprowadzeniu spółki na giełdę, wymagania, obowiązki i koszty związane z obecnością na parkiecie (w tym prawa i obowiązki akcjonariuszy spółki publicznej), drogę na giełdę – krok po kroku, postępowanie spółki po upublicznieniu, alternatywny system obrotu (ASO) – rynek New Connect, opcje menedżerskie, spółki zagraniczne notowane na GPW w Warszawie, wreszcie – zawieszenie obrotu papierami wartościowymi emitenta oraz wykluczenie akcji spółki z obrotu giełdowego. Przewodnik jest bogato udokumentowany licznymi studiami lub omówieniami przypadków z praktyki. Prezentacji raportów okresowych towarzyszą przykłady omawiające zawartość raportu kwartalnego Dom Development (I kwartał 2007), półrocznego TVN (I półrocze 2006) i rocznego Comarchu (2006). Omówieniu obowiązków spółek i ich akcjonariuszy towarzyszą przykłady kar nakładanych przez KNF. Wywód na temat informacji poufnych, ich definicji i zakazu wykorzystywania został zilustrowany przykładem, jak Agora przeciwdziała wykorzystywaniu informacji poufnych. Najobszerniejszy (s. 207-303) podrozdział „Jak napisać prospekt emisyjny” zawiera liczne przykłady: prezentacja wybranych danych finansowych LC Corp, opis historycznych oraz bieżących inwestycji Construction Holding, przegląd sytuacji operacyjnej i finansowej Petrolinvestu, opis zasobów kapitałowych Dom Development, opis strategii badawczo-rozwojowej oraz patentów i licencji posiadanych przez HTL-Strefa, opis strategii badawczo-rozwojowej Makarony Polskie za okres objęty historycznymi informacjami finansowymi oraz informacje w prospekcie dotyczące patentów i licencji posiadanych przez spółkę, informacje o tendencjach zamieszczone w prospekcie emisyjnym przez PolRest, prognoza wyników zamieszczona w prospekcie emisyjnym przez Makrum, konflikt interesów w przypadku Budvaru Centrum, przypadek Rainbow Tours – przedłużenie terminu oferty publicznej z powodu dużej ilości tanich akcji w ramach programu menedżerskiego, przykłady oświadczeń o kapitale obrotowym Construction Holding i Emperia Holding, oświadczenie o kapitalizacji i zadłużeniu eCardu, kapitał własny i zadłużenie Cinema City International przykłady Makrum, LC Corp, Petrolinvestu, Astarty Holding i Budvaru Centrum jako spółek o złożonej historii finansowej (ta ostatnia występuje także jako obszernie omówiony przykład przeglądu sytuacji operacyjnej i finansowej spółek), przykład Europejskiego Funduszu Hipotecznego wychodzącego z akcji Żurawi Wieżowych przed upływem okresu obowiązywania deklaracji o lock-up. Omawiając postępowanie prospektowe przed KNF, Autorzy przytaczają przypadki Atlantisu, Fonu, Internet Group, ES System i Arcusa. Temat raportu analitycznego sporządzonego przez analityków finansowych na temat spółki zmierzającej na giełdę udokumentowany został przykładami IPO Graala i Polmosu Białystok. Prawa do akcji to przypadek wpadki Sfinksa, a wypełnianie obowiązków informacyjnych i polityka informacyjna spółki to „przypadek Biotonu – drastyczny spadek kursu akcji po publikacji gorszych od przewidywań wyników finansowych”. Fragment dotyczący pozyskiwania kapitału po debiucie na giełdzie zilustrowany został przykładem Krakchemii: „Czy można zadebiutować na giełdzie 2 razy?”. W rozdziale o opcjach menedżerskich znajdziemy case studies Eurocashu, Kęt, Polish Energy Partners (PEP), MCI Management i Polimexu Mostostalu. W rozdziale na temat notowanych na GPW spółek zagranicznych omówiono przykłady ACE – Automotive Components Europe, Immoeast AG, Astarty Holding i Cinema City International. Na koniec, rozdział o zawieszeniu i wykluczeniu spółki z obrotu przynosi przykłady Elektrimu, Dębicy (jeszcze nie doszło do zawieszenia notowań ani wycofania spółki z obrotu), Elektromontażu Export, JC Auto (fuzja z Inter Cars) i Pratermu (możliwe wycofanie w związku z ograniczoną płynnością na giełdzie). Sporządziłem powyższy spis casusów (tuszę, że kompletny), by wskazać, jak bogato udokumentowane są poszczególne partie przewodnika. Chociaż jest on dziełem zbiorowym (Autorzy nie zostali ani przypisani do napisanych przez siebie rozdziałów, ani nawet ujawnieni), praca jest zwarta: czytelnik nie odnosi wrażenia, iżby miał do czynienia ze składanką. Ryzyko Autorów (i czytelników) polega na tym, że niektóre partie wywodu szybko tracą aktualność w związku ze zmianami regulacji. Niebawem po ogłoszeniu przewodnika weszło w życie (15 marca 2009 r.) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebedącego państwem członkowskim, zastępujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych. Jak trudno zresztą nadążyć za zmianami stanu prawnego niech świadczy, że najnowsze rozporządzenie wymaga nowelizacji w związku z wejściem w życie z dniem 3 sierpnia 2009 r. niektórych przepisów ustawy z dnia 5 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. W omawianej książce dotkliwie brakuje indeksu rzeczowego. Wprawdzie spis i kompozycja treści są szczegółowe, dobrze ułożone, lecz za indeksem przemawia mnogość i użytych w tekście terminów, i przytoczonych casusów. Trudno uwierzyć, by tak wnikliwa i obszerna praca powstała na podstawie tak skromnej bibliografii, wykazującej raptem kilka książek i dwadzieścia kilka artykułów, wyłącznie z prasy codziennej. Są też błędy. Autorzy piszą o „wirtualnym” walnym zgromadzeniu, co jest nieporozumieniem. Walne zgromadzenie (nie WZ Akcjonariuszy, to pomyłka) nie może odbywać się w przestrzeni wirtualnej. W konkretnym, ściśle oznaczonym miejscu, otwartym dla akcjonariuszy rejestrujących się na zgromadzeniu, musi przebywać przynajmniej przewodniczący WZ i notariusz protokołujący uchwały, a nadto – postuluję! – członkowie zarządu i rady nadzorczej. Natomiast akcjonariusze fizycznie nieobecni w tym miejscu mogliby uczestniczyć w WZ za pośrednictwem internetu (z małej litery, bo też po co z dużej?). Poprawnie byłoby więc pisać o „elektronicznym” lub „internetowym” walnym zgromadzeniu (np. s. 439). W polskich usiłowaniach ku opracowaniu dobrych praktyk spółek publicznych uczestniczyłem od początku, ale dopiero teraz dowiaduję się, jakoby „w 1998 roku Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie … wyszła z inicjatywą opracowania zasad ładu korporacyjnego do (? – asn) spółek, których akcje notowane są na giełdzie”. Komitety audytu zostały wprowadzone już przez Dobre praktyki 2005 (zasada 28), nie dopiero przez Dobre praktyki 2008 (s. 441). Lecz to w istocie drobiazgi. Książka kosztuje (aż) 150 zł. Trudno – powinien ją mieć każdy praktyk rynku kapitałowego. Notatka ukazała się w nr 1/17/2009 kwartalnika Przegląc Corporate Governance.

droga na giełdę jak przygotować spółkę do emisji publicznej